تصفیه آب و فاضلاب

سیستم اشباع ir • پمپ بازیافت DAF (برای سیستم بازیافت تحت فشار) • کمپرسور هوا یا منبع هوای فشار بالا • مخازن سریع مخلوط و / یا لخته ساز که بخشی از جدا کننده مخازن DAF هستند. روش طراحی پارامترهای طراحی • نسبت بازیافت. • مصرف هوا. • واحد شناور سازی. • مخزن فشار بالا. نسبت بازیافت 15-20 درصد سیستم ورودی. پمپ ها بر روی سنگ نصب می شوند. فشار تخلیه از پمپ های فشار بالا 7 بار (بسته به از دست دادن اصطکاک).فاضلاب بهداشتی پمپ ها پمپ های گریز از مرکز با فشار بالا و فشار بالا هستند. مخزن فشار بالا مخزن فشار بالا در فشار 6.5 تا 7 بار کار می کند. HRT: 4 دقیقه مخزن شناور سطح مقطع. سرعت سرریز 3.2 مگابایت در ساعت. HRT: 30-60 دقیقه (حداقل 20 دقیقه حداقل). مصرف هوا (کیلوگرم / ساعت / متر مکعب) OldOld + جامدات جامد بارگیری جامد 4.5-8.44.5-8.420-30 جیره جامد هوا 03.03-0.60.15-0.40.03-0.08 (به عنوان یک خشن قاعده کلی ، ممکن است مصرف هوا معادل 880 L / M3 بازیافت / ساعت در حداقل 6 بار باشد. مخزن سطح 10 درصد از حجم مخزن شناور. بازده های معمول حذف BOD20-70 درصد درصد 10-60 درصد TS50-85 درصد روغن 70-95 درصد واحد های اسکیمینگ برای خراش دادن سطح مخزن شناور نصب می شود. همچنین می توان برای تمیز کردن کف مخزن شناور یک اسکرابر نصب شده در پایین نصب کرد. (اگر وزن مخصوص بزرگتر از 1.2 باشد). تراشنده ها به طور معمول توسط تایمرهای روشن / خاموش کنترل می شوند باید طوری تنظیم شود که حداکثر ماده جامد لجن در آنها وجود داشته باشد ، یعنی زمان افزایش اجازه می دهد تا مواد جامد افزایش یابد. این بسیار مهم است که لجن فعال شده از طریق آبگیری از طریق آب / غلیظ شود. پمپ های تغذیه ctuations در سر مکش. این پیشبرد به حفظ سطح ثابت مخزن شناور کمک می کند. سرعت جریان حجمی پمپ های گریز از مرکز با سرهای مکش متفاوت است. از این رو تعیین حداکثر ارتفاع جریان خروجی ، بلموث ، کنترل برای دستیابی به سطح عملیاتی صحیح مخزن شناور بسیار دشوار است.فاضلاب صنعتی در این شرایط ممکن است برخی از کنترل کننده های سطح PID مورد نیاز باشد. پمپ های لجن پمپ های لجن نیز باید جابجا شوند و در صورت مناسب بودن توسط سوئیچ های سطح در قیف لجن کنترل مجدد شوند خلاصه: آب بیشترین حجم آبجو را تشکیل می دهد. دانستن و تنظیم ترکیب شیمیایی آب برای تولید آبجو مهم است. ترکیبات ترجیحی در آب در طی تولید آبجو کلسیم ، منیزیم ، سدیم و کلریدها و سولفات ها هستند. نوع آبجو تولیدی به مواد اولیه مورد استفاده و فرآیندهای تکنولوژیکی انتخابی بستگی دارد ، آب فرآوری می شود زیرا می تواند حاوی ذرات معلق ، کلوئیدها ، میکروارگانیسم ها ، مواد آلی و املاح باشد. مراحل پردازش شامل فیلتراسیون ، فرآیندهای غشایی ، تبادل یونی و افزودن عوامل اکسید کننده است. قلیائیت آب در آبجو تنظیم می شود زیرا بر مقدار pH محلول (فعالیت مخمر) تأثیر می گذارد. با پخت ، رقت ، افزودن بازها و اسیدها کاهش می یابد و با افزودن هیدروکسیدها و نمک های کربنات ، کاویتاسیون و دیگران افزایش می یابد.آبجو را می توان به عنوان یک محصول مایع تخمیر شده با محتوای الکل کم از غلات مالت ، معمولاً جو (غلات دیگر مانند گندم و چاودار قابل استفاده است) ، رازک ، آب و مخمر تعریف کرد که با تخمیر الکلی قند استخراج شده از مالت را به الکل تبدیل می کند. در سال 2014 ، حدود 1.96 میلیارد لیتر آبجو تولید شده است. بزرگترین تولید کنندگان آبجو در جهان چین ، ایالات متحده و برزیل هستند (Albanese و همکاران ، 2016). ازن ژنراتور آب بیشترین کسر حجمی آبجو را تشکیل می دهد (تا 90?) ، مایعی بی رنگ ، بی مزه و بدون بو است که به دلیل وجود احتمالی مواد محیطی و ویژگی دو قطبی آن ، هرگز در حالت کاملاً خالص شیمیایی قرار نمی گیرد (تفاوت در منفی بودن الکترون بین اکسیژن هیدروژن) و ساختارهای مثلثی که اجازه انحلال مواد قطبی (نمکهای غیر آلی) را می دهند. وجود یا عدم وجود این مواد ، فرایندهای تکنولوژیکی لازم برای تصفیه آب را تعیین می کند (Mijatovi? and Matoši?، 2015). در دم کردن ، از این فرآیند در فرآیند خنک سازی ، گرم کردن ، خیساندن غلات ، پخت و پز ، رقیق سازی و تمیز کردن استفاده می شود ، بنابراین مهم است که آن را به پارامترهای دقیقاً مشخص شده مخصوص هر فرآیند تولید برساند. اهمیت تصفیه آب در تولید آبجو از سال 1878 شناخته شده است ، زمانی که چارلز وینسنت شیمی دان انگلیسی فرایندی را ابداع کرد که در آن با افزودن گچ و نمکهای خاص به منظور افزایش کیفیت آبجو ، سختی کل آب افزایش می یابد (پالمر و کامینسکی) ، 2013). تغییر ...) امکان تنظیم ترکیب شیمیایی آب مورد استفاده را افزایش می دهد به طوری که تولید نوع خاصی از آبجو دیگر با ترکیب آب موجود محدود نمی شود. اغلب مشکلات تولید آبجو ترکیبات مضر هستند موجود یا تشکیل شده در آب ، ذرات معلق ، مواد آلی ، غلظت نمک میکروارگانیسم های بیماری زا. این متن ترکیب مشخصه و نوع آبجو ، فرآیندهای تصفیه آب و دلایل استفاده و کاربرد آنها در دم را نشان می دهد.دانش در مورد ترکیب شیمیایی آب مورد استفاده برای تولید آبجو برای ارزیابی عملیات فن آوری و دستگاه های مورد نیاز برای فرآوری مهم است. بنابراین ، مهم است که بدانیم آب از کجا می آید و ویژگی های فیزیکی-شیمیایی به آن بستگی دارد. درک چرخه آب در طبیعت برای شناخت بهتر ترکیب آب ضروری است. این چرخه با تبخیر آبهای سطحی ناشی از تابش خورشید آغاز می شود. تبخیر منجر به تشکیل بخار آب خالص (فاقد نمک) می شود که در غلظت های بالاتر در جو به صورت قطرات آب متراکم می شود که دی اکسید کربن را از گازهای دیگر در هوا حل می کند. گازها و بالعکس. بعلاوه ، برخی از گازها با آب واکنش شیمیایی می کنند ، بنابراین با حل شدن دی اکسید کربن ، اسید کربنیک تولید می شود که باعث کاهش PH آب می شود. می توان از بارندگی به عنوان منبع آب استفاده کرد ، اما این برای مدرن سازی روند توزیع آب استفاده نمی شود غیر قابل اعتماد است ، سپتیک تانک بارش همیشه وجود ندارد. حاوی نمک نیست ، pH بیش از حد (pH کم) از مقدار مورد نیاز انحراف پیدا می کند و آلودگی هوا توسط سولفات ها و نیترات ها بر کیفیت تأثیر منفی می گذارد. ترکیب بیشتر آبی که به شکل به سطح بازگشت میزان بارش بسته به محل پمپاژ آن (سطح و زمین) متفاوت است و نوع تسکین در تأثیر انسان یافت می شود. در آبهای سطحی مانند رودخانه ها ، دریاچه ها و نهرها با مشکل حضور بیشتر مواد آلی و میکروارگانیسم ها روبرو می شویم. شما تأثیر انسانی بیشتری نسبت به آبهای زیرزمینی دارید که با عبور از سنگهای متخلخل در مکان های غیرقابل دسترسی فیلتر می شود. علاوه بر ساختارهای متخلخل با فیلتر کردن مواد آلی و میکروارگانیسم ها ، تا حدی و حل شدن منجر به افزایش مقدار کل املاح می شود (پالمر و کامینسکی ، 2013). زمین کارست یا کارست به عنوان نمونه ای از رایج ترین تأثیر امداد در ترکیب آب در کرواسی گرفته شده است. اجزای اصلی کارست کربنات کلسیم و منیزیم است که فراوانترین نمکهای محلول در آب هستند و با این وجود این نمکها در شرایط استاندارد به میزان کمی در آب حل می شوند ، اما در حضور دی اکسید کربن واکنش با آب ایجاد می شود و کربنیک تشکیل می شود اسید. فقط 13 میلی گرم در لیتر کربنات کلسیم در آب خالص شیمیایی در شرایط استاندارد حل می شود ، در حالی که 1890 میلی گرم در لیتر در همان آب اشباع شده با دی اکسید کربن حل می شود. انحلال کربنات کلسیم و دی اکسید کربن در آب: فاضلاب بهداشتی