ریز آلا ینده ها در فاضلاب
طیف وسیعی از ریزآلاینده‌های آلی وارد کار تصفیه فاضلاب (STWs) می‌شوند (Bedding et al.1982) و برخی از این ویژگی‌های مختل کننده غدد درون ریز، به ویژه استروئید استروژن‌ها (Koh و همکاران 2008) و پلی‌اتوکسیلات‌های آلکیل فنل (Chiu et al.2009) هستند. و محصولات تجزیه آنها به ویژه نونیل فنل (Soares et al.2008). تحقیقات در مورد سرنوشت و رفتار استروژن‌های استروئیدی در فرآیندهای تصفیه فاضلاب به دلیل غلظت‌های پایینی که در آن وجود دارند و مشکلات مرتبط با آنالیز در چنین ماتریس‌های پیچیده حاوی مواد استخراجی دشوار است (Buisson et al. 1984; Robertson and Lester 1994; Schafer و همکاران 2003؛ Koh و همکاران 2008). استروژن‌های استروئیدی قوی‌ترین این ترکیبات هستند (Jobling et al.1998) و همچنین فراوان‌ترین آنها (Koh et al. 2009). آنها می توانند اثرات نامطلوبی بر روی سیستم جنسی و تولید مثل در حیات وحش، ماهی و انسان ایجاد کنند (Purdom et al. 1994; Jobling et al. 2008, Martin et al. 2008). در نتیجه این اثرات تلاش قابل توجهی برای توسعه روش های تحلیلی قابل اعتماد برای استروژن های استروئیدی مصنوعی و طبیعی در ماتریس های فاضلاب انجام شده است (Gomes et al. 2004a; Gomes 2005; Koh et al. 2007). تغییرات بین سایتی در پارامترهای عملیاتی، ویژگی‌های تأثیرگذار و موقعیت جغرافیایی همراه با روش‌های تحلیلی مختلف، می‌تواند منجر به نرخ‌های حذف متفاوت برای استروژن‌های استروئیدی شود. در یک مطالعه بر روی 20 کار تصفیه فاضلاب (STWs) در سوئد، راندمان حذف فعالیت استروژنی با استفاده از روشی مبتنی بر مخمر از تقریباً 0? تا 99? بیشتر بود (Svenson et al. 2003). در بریتانیا، نتایج پنج STW با استفاده از همان روش، نرخ حذف 70 درصد و بالاتر را مشاهده کرد (کرک و همکاران 2002). در حالی که مطالعه دیگری در بریتانیا در دو کار که یکی از آنها در زمستان و تابستان بررسی شد، حذف > 90% (Koh et al.2009). استروژن ها به صورت کونژوگه به صورت گلوکونوریدها یا سولفات ها از منابع انسانی به فاضلاب تخلیه می شوند (لوله ها و مخازن) (Koh et al. 2008). گلوکونوریدها معمولاً در سیستم فاضلاب کاملاً دکونژوگه می شوند، با این حال، کونژوگه های سولفات پایدارتر هستند و اغلب فقط در STW ها دکونژوگه می شوند که یک پیش ساز ضروری برای تجزیه زیستی است (گومز و همکاران 2009). در حالی که کاهش قابل توجهی در غلظت آنها در طول تصفیه بیولوژیکی ثانویه تصفیه فاضلاب رخ می دهد که در حال حاضر پیکربندی شده است، نمی توان حفاظت کافی از محیط آبی را تامین کرد (Langford and Lester 2002; Jones et al. 2007a; Koh et al. 2008). در نتیجه تخلیه پساب فاضلاب منابع اصلی استروژن های استروئیدی به محیط آبی است. فن‌آوری‌های تصفیه سوم به‌عنوان راه‌حل آینده برای این مشکلات پیشنهاد شده‌اند (آژانس محیط‌زیست 2002) و کربن فعال دانه‌ای (GAC)به‌عنوان یک فناوری بالقوه مؤثر درمان نشان داده شده است (Ifelebuegu et al. 2006؛ UKWIR 2009). با این حال، اگر اصلاحات در تصفیه خانه های بیولوژیکی موجود بتواند غلظت کمتر استروژن باقیمانده را به دست آورد، این امر می تواند
تصفیه آب چیست.